Seksualiteit
Jij dier
Bewonder jezelf
Volg je nieuwsgierigheid
Elke seconde met passie
Jij bent verbonden met alles

"Macht & grenzen" ~ werkgroep
Praktisch
Drie bijeenkomsten: 18 april, 16 mei en 20 juni.
Tijd: 19.30-21.30u
Locatie: Zwolle
Kosten: 190 euro
Groep: 6-10 mensen mannen én vrouwen?
Vanuit ons innerlijk kind kijken we.
We gaan spelen als een kind, schrijven als een kind en tekenen als een kind.
Drie thema's komen langs:
- kindbehoeften & familie
- passie & werk
- liefde & seksualiteit
(of emoties langs, liefdesrelatie, seks, ... zoiets)
Elke bijeenkomst is opgebouwd met een inleiding op het onderwerp, een kind-opdracht, delen.
Je krijgt huiswerk mee.
De onderwerpen zijn groot. Het werken is licht. 'Kind zijn' is namelijk zo simpel als maar zijn kan. Als we onszelf niet meer voor de gek houden. En nog een keer. En nog een keer. En nog een keer.
Om gedachtenpatronen los te laten.
Om onszelf niet meer voor de gek te houden.
Om naar boven te halen wat diep in ons leeft.
Dat dat ons weer mag vervullen.
Het kan alleen maar lichter/beter worden.
Intuïtie achterna. Energie volgen. Weer door het leven huppelen als een kind.
Poeh.... grenzen.... Wat een thema.... Ik ben er beduusd van. Als ik de verhalen hoor van vrienden. En hun kinderen. Dat we niet zorgeloos onze behoeften delen, dat we ons niet vrij voelen om te zeggen wat goed is voor onszelf.
In hoeverre laat je anderen toe op 'jouw gebied', waar jij zeggenschap over hebt (zou mogen hebben), het gebied dat 'jouw leven' heet. In hoeverre laat je toe dat anderen bepalen hoe je leven eruit ziet? In grote levenszaken? En in 'onbelangrijke' alledaagse dingen? In hoeverre ben je machtig over je eigen leven? Los van verwachtingen van anderen. Vrij om te verlangen en te kiezen en te gaan?
Eigenlijk nog niet weten wat je zelf wilt. Maar de ander vraagt er naar, dus je zegt maar ja, want je het kan wel, je hebt toch tijd, niet heel duidelijke tegenzin. Dus het is wel ok? Beschikbaar zijn voor wat een ander wil. Maar wat wil je zelf eigenlijk? Wat had je zelf gekozen om te doen?
Op je werk. In je relatie. Met vriendinnen. Wie er dan ook wat van je vraagt. Hoe voel je je erbij? Wat wil jij zelf? Elk moment van de dag...
Je gedragen naar verwachtingen. Zo zijn we opgevoed. Inschikkelijk zijn, meewerken, netjes en beleefd kunnen zijn. Je gedragen zoals het hoort. Iedereen te vriend houden. Natuurlijk ontwikkelen we allemaal onze eigen talenten en maken we onze eigen keuzes in ons leven (voor studie, sport, werk, hobby, vrienden). Maar wat voor een dikke laag stof ligt daar overheen, van aangeleerde gedragingen?
Welke dromen had je als kind? Weet je nog hoe vrij je je voelde? Weet je nog wanneer je je geklemd voelde? Voel je die vrijheid nog steeds? Ben je je nog bewust van de beklemming? Of is het al zo gewoon geworden dat je het niet eens meer door hebt? Hoe vrij ben jij?
Kan je ook nee zeggen en blijven anderen je nog steeds ok vinden? En hoe erg is het als een ander je niet meer kan luchten of zien? Wat gebeurt er als je je diepste verlangens volgt? Als 'iedereen' daar wat van vindt? En wat doet dat met jou?
Weten wat je wil.
Uitspreken wat je wil.
Gehoord worden in wat je wil.
"Ode aan mijn vulva"
~ creatieve workshop
Voor vrouwen
Voor wie haar lichaam wil eren en toejubelen
Voor wie dankbaar is voor wat haar lichaam geeft
Voor wie haar lichaam vol wil accepteren
"All die blote lijven op het naaktstrand ok hoor", zei mijn vriendin, "maar als er dan voor me iemand bukt en ik recht in haar vagina kan kijken..." met een blik vol afschuw ... "dat hoeft voor mij niet hoor".
In elke cultuur zijn er normen voor wat mooi is aan een lichaam, hoe een ideaal lichaam eruit ziet. Hier is het dun, geen haar (behalve op je hoofd..), witte tanden, geen rimpels, grote borsten, etc... In een andere cultuur wordt een vrouw prachtig gevonden als ze maar dik is. (citaat ontembare vrouw)
Ik was eens in een vrouwencirkel (2018 ergens was het...) waarin we bespraken hoe we naar ons lichaam kijken. Drie dingen nam ik mee naar huis: de shock hoe negatief ons zelfbeeld was (te witte en dikke armen, te opgezwollen benen, te platte ribbenkast, rare kin, ...), het geruststellende dat géén van de andere vrouwen herkende wat de persoon zélf als lelijk beschouwde (huh?! dat vind ik juist zo mooi aan jou! veel waardering voor elkaars schoonheid) en dat naast je beeld van esthetiek je ook naar je lijf kan kijken als in wat het kán: rennen, dansen, vrijen, dragen, ruiken, voelen, warmte geven, geluid maken, ....
Maar goed.... de vulva dus. Dat is ook zo'n rare frummel. Als je er eens goed naar gaat kijken, vind je die dan 'mooi'? Wat vind je ervan als in de sauna een vrouw voor je uit het zwembad klimt en je recht op haar vulva kijkt? Dat beeld zijn we niet gewend. Ik kijk althans niet dagelijks. Hoe vind je het als iemand anders in je vagina kijkt, bijvoorbeeld tijdens seks. Voel je je aantrekkelijk?
Ik hou van het idee om anders te kijken naar die delen van mijn lichaam waar ik ooit een negatief beeld op heb ontwikkeld. Vulva raar? Ok dan ga ik 100 plaatjes bekijken, 'normale' vrouwenporno kijken, benoemen wat er prachtig aan mijn vulva is en dat mezelf vertellen, etc. En hoe zit dat met jou?
Laten we ons lijf vieren. Wat ons lijf kán en wat ons lijf uniek maakt. Dat we er mogen zijn met al onze rariteiten. Dat we er om kunnen lachen en het waarderen. Dat we plezier beleven aan ons lijf. Zonder onzekerheden. Dat we ons lijf ten volle omarmen.

Praktisch
Een dag om samen bloot te zijn. In een fijne warme ruimte. Om verhalen te delen. En om kunst te gaan maken!
's Middags gaan we kunst maken van ons lijf. We gaan creatief aan de slag. Schilderen, tekenen, met houtskool, schmink, kleien. Groot werken, klein werken. Op de grond, aan tafel. Op je papier of op je lijf. Er is allerlei materiaal. Grote vrijheid om zelf expressie te geven aan jouw schoonheid. Of je nou een afbeelding van je vulva maakt of zoals mijn vriendin voorstelde (rillend bij het idee dat ze haar vulva moest schilderen) van je grote teen. Het gaat om het vieren van ons lijf. Welk deel je maar wilt :-)
Als afsluiting de mogelijkheid om te zwemmen.
Tijd: 9.45u tot 16.00u
Kosten: 150 euro
Locatie:
Meenemen: zwemkleding, handdoek, warm dekentje
Hoe gaan we om met intimiteit?
Hoe gingen jouw ouders om met initimiteit. Hoe leefden ze het voor? Wat bespraken ze met jou? Was het uberhaupt een gespreksonderwerp? Voelde je je welkom met je lichaam en je behoefte aan intimiteit?
Ervaringen die je als kind had bepalen hoe je intimiteit beleeft. Innerlijk kind... Laat je zien hoe je bent van binnen, wat je behoeften zijn en verlangens? Kent de ander jou?
Ervaringen op de middelbare school, de fase waarin je je gaat vergelijken met je peer-groep én de fase waarin je met sekusaliteit ontdekt, bepalen verder.
Ervaringen in je relaties. Hoe was de dynamiek in je relatie. Hoe intimiteit...
Wat geven we onze kinderen mee over hun lichaam en relaties en intimiteit?
Hoe krijgt intimiteit invulling in jouw leven en hoe beleef je dat?
Wat bespreek je met vrienden en vriendinnen?
Maak je makkelijk contact met anderen? Voel je je veilig in contact met anderen? En met het andere geslacht?
De schrik van een vader toen ik bij een logeerpartijtje de badkamer in kwam lopen terwijl hij daar bloot stond. Oh, deed ik iets verkeerd dan? Van geen kwaad bewust... Vriendinnen waar de badkamerdeur op slot ging. Wat?! Moet je je dan in huis verstoppen voor elkaar? Afkeuring van een klasgenoot die met 14 jaar met een jongen naar bed was geweest, iedereen sprak er verontwaardigd over. Ik vond die norm knellend. Het paste bij haar. Twee meiden die bij het uitgaan met elkaar gezoend hadden. Dat was blijkbaar ook niet ok. Mijn eerste reactie (binnenin mij) was 'goh, wat leuk dat ze dat gedaan hebben, interessant!'. Een vriendin die afschuwelijk vies keek bij het woord 'seks'. Nooit! Een vriendin die überhaupt niet daarover nadacht (wat ik niet geloofde, ik dacht dat ze stiekem bouquetreekspockets las in bed en onder haar kussen verstopte). Thuis was bloot normaal. Maar gesprek over seks(ualiteit) was er niet.
